Een gewichtig onderwerp
Regelmatig duiken er in de media verhalen op over modellen
die er zwaar ondervoed uitzien. Vooral voor sommige modeontwerpers zijn deze
graatmagere modellen kennelijk het ideaalbeeld van de vrouw en sommige modellen
zijn dom genoeg om in deze absurde eisen mee te gaan.
Maar het is wel waar dat je in ook voor de meer gematigde
ontwerpers al snel te zwaar en te klein bent.
Gaan we wat meer buiten de mode, dan blijkt er qua gewicht
nog een groep te zijn die goed in de markt ligt. We hebben het dan over de
plusmodellen, ook wel Rubensmodellen genoemd.
Het betreft hier dames vanaf ongeveer maatje 45 maar
aanzienlijk hoger komt ook voor. Deze dames zijn zowel gewild bij fotografen
als bij veel kunstenaars en op tekenacademies.
De naam Rubensmodel komt van de Barokschilder Peter Paul Rubens. Deze werd geboren in Siegen in Duitsland op 28 juni 1577 en overleed in Antwerpen op, 30 mei 1640. Hoewel dus Duitser van oorsprong heeft Rubens vooral naam gemaakt in Antwerpen, de stad waarmee hij duidelijk verbonden wordt. Rubens had een voorliefde voor het schilderen van vrouwelijk naakt waarbij hij de voorkeur gaf aan zwaar gebouwde dames.
Kortom, wil je graag verder als model maar heb je geen zin
in een dieet van water met één cracker per dag, overweeg dan een carrière als
plusmodel, met een dieet van McDonald’s. Het zal je aan werk in dat geval niet
ontbreken. Of het gezond is of niet, daar laten we ons in het kader van dit
artikel maar even niet over uit.
